Όταν μιλά η Πρώτη Γραμμή, εμείς οι άκαπνοι, ας σιωπούμε
«Κάνω το σταυρό μου στην Παναγιά προκειμένου όλοι όσοι συμμετέχουμε να γυρίσουμε πίσω ασφαλείς και να μπορέσουμε να προλάβουμε την καταστροφή του τόπου μας»
Μετόχι Καπανδριτίου, 15 Αυγούστου 2017. Ένας από τους λίγους εναπομείναντες θύλακες πρασίνου της Αττικής φλέγεται απ’ άκρη, σ’ άκρη. Αεροπλάνα, ελικόπτερα, πυροσβέστες, κάτοικοι, όλοι στη μάχη για την κατάσβεσή της εδώ και τρείς ημέρες. Η μάχη άνιση αλλά όλοι ελπίζουν σε γρήγορη και καθολική νίκη.
Φωτογραφίζουμε από ένα ξέφωτο την έκταση της όταν ξαφνικά, φλόγες ξεπροβάλουν μπροστά μας από μια αναζωπύρωση η οποία απειλούσε άμεσα κατοικίες. Μέσα στην αναστάτωση εμφανίστηκαν δυο οχήματα και μια ομάδα αεικίνητων ανθρώπων άρχισαν να ξεδιπλώνουν μάνικες και να δημιουργούν εγκατάσταση σε χρόνο ρεκόρ. Αμέσως κάποιοι από αυτούς χάθηκαν στις καιγόμενες φυλλωσιές, ενώ άλλοι έτρεξαν περιμετρικά της κορυφογραμμής, με τις μάνικες στα χέρια. Χωρίς δεύτερη σκέψη τους ακολουθήσαμε για να καταγράψουμε την προσπάθεια τους.
Μέσα στην αναταραχή και τον καπνό ξεχώριζε μια φωνή βραχνή, μα ταυτόχρονα δυνατή, επιβλητική μα συνάμα ήρεμη. Κατηύθυνε τα πάντα, με επιδεξιότητα μαέστρου, σε 3 διαφορετικά μέτωπα. Άλλοι στο κέντρο, άλλοι στο πλάι και άλλοι πίσω στα αυτοκίνητα να τροφοδοτούν συνεχώς με νερό. Μέχρι εμάς επιστράτευσε κάποια στιγμή, “ξεδίπλωσε μου τη μάνικα” τον άκουσα να μας φωνάζει μέσα από τη φωτιά, χωρίς δεύτερη σκέψη αφήσαμε τις μηχανές και μπλεχτήκαμε στην προσπάθεια.
Όταν μετά από κάμποση ώρα ηρέμισαν τα πράγματα και η φωτιά φαινόταν ότι είχε ελεγχθεί πλέον, ανέβηκαν στο ξέφωτο για να αναδιοργανωθούν και να περιμένουν τις υδροφόρες για ανεφοδιασμό. Εκεί η φωνή πήρε μορφή και όνομα. Ήταν ο Γεώργιος Δρούγκας, επικεφαλής μιας εκ των ομάδων πυροφυλακής της Πολιτικής Προστασίας Αφιδνών.
Η «Πολιτική Προστασία Αφιδνών» του Δήμου Ωρωπού ιδρύθηκε το 2014, έχει 58 μέλη και το έργο της είναι κυρίως η πρόληψη και καταστολή πυρκαγιών, η αντιμετώπιση ακραίων καιρικών φαινομένων και οι διασώσεις.
Ας γυρίσουμε όμως στον Γιώργο, τον οποίο τον βρήκαμε μετά από μερικές ημέρες, αφού είχαν ηρεμίσει πλέον τα πράγματα. Είναι εθελοντής δασοπυροσβέστης 22 χρόνια, έχει συμμετάσχει σε τέσσερις διαφορετικές εθελοντικές ομάδες, καθώς επίσης στο Δασαρχείο Πάρνηθας και τον 6ο Πυροσβεστικό Σταθμό.
Το κίνητρο του, όπως μας είπε, είναι η αγάπη του για το φυσικό κάλλος της περιοχής και ο φόβος ότι αυτόν τον πλούτο δεν θα τον χαρούν οι επόμενες γενιές, όπως τα παιδιά του. Είναι της άποψης ότι δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους, κρίνοντας εξ αποστάσεως, αλλά να συμμετέχουμε και να βοηθάμε με όποιο τρόπο μπορούμε.
«Στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να τραυματιστεί κάποιος, με ευθύνη ή όχι δικιά μου, η αδρεναλίνη βαράει κόκκινα».
Γιώργο είσαι επικεφαλής ομάδας, με ποια διαδικασία ορίστηκες και ποιο το αίσθημα ευθύνης που φέρει ο αρχηγός;
«Όταν είσαι εθελοντής σε μια ομάδα, η επιλογή γίνεται από τα μέλη της ώστε να υπάρχει, όσο το δυνατόν, μεγαλύτερη αποδοχή στο πρόσωπο που αποφασίζει τις κρίσιμες στιγμές. Βέβαια για να μπει κανείς στη διαδικασία κρίσης και επιλογής θα πρέπει να έχει τις απαραίτητες πιστοποιήσεις- εκπαιδεύσεις και την ανάλογη προϋπηρεσία ώστε οι αποφάσεις που θα λαμβάνει να μην θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Η ομάδα μας απαρτίζεται από άτομα ηλικίας 18 έως και 55 ετών. Φαντάζεστε πόσο μεγάλη ευθύνη έχει ο συντονιστής, όταν πρέπει να επιχειρήσει η ομάδα του και έχει στην ευθύνη του νέα παιδιά, συγγενικά πρόσωπα, άτομα με τα οποία έρχεται σε επαφή καθημερινά. Στην ιδέα και μόνο ότι μπορεί να τραυματιστεί κάποιος, με ευθύνη ή όχι δικιά μου, η αδρεναλίνη βαράει κόκκινα. Υπάρχουν ημέρες και νύχτες που μπορεί να μην κοιμηθώ, προκειμένου να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο κοντά στην ομάδα μου, με τη λογική ότι μπορεί να προλάβω το κακό, λόγω της εμπειρίας μου».
Πες μας λίγα λόγια για την οργάνωση και εκπαίδευση της ομάδας σας.
«Κατά την αντιπυρική περίοδο, δηλαδή από πρώτη Μάϊου έως και τις τριάντα Οκτωβρίου, η ομάδα εκτελεί βάρδιες καθ’ όλο το 24ωρο είτε σε οχήματα είτε στο κέντρο επιχειρήσεων μας. Σε περιπτώσεις που δεν επαρκούν τα άτομα, πραγματοποιούνται βάρδιες επιφυλακής και ετοιμότητας μέσου χρόνου 3 λεπτών. Όλα αυτά φυσικά σε ημέρες χωρίς περιστατικά.
Σε περιπτώσεις πυρκαγιάς ή άλλου συμβάντος η ομάδα τίθεται, στο σύνολο της, σε γενική επιφυλακή. Όλα τα μέλη μεταβαίνουν στο κέντρο επιχειρήσεων της ομάδας Αφιδνών προκειμένου να λάβουν εντολές για την τοποθεσία και τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργήσουν. Ανάλογα με το μέγεθος του συμβάντος λαμβάνονται και τα ανάλογα μέτρα.
Υπαγόμαστε στις διαταγές του πυροσβεστικού σώματος και λαμβάνουμε εντολές από το Κέντρο επιχειρήσεων (ΣΕΚΙΠ). Όσο αφορά στα παράπονα για συχνή έλλειψη συντονισμού, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι κάθε συμβάν είναι διαφορετικό. Εκτός των άλλων υπάρχει και ο παράγοντας του ανθρώπινου λάθους. Σε γενικές γραμμές όμως οι εντολές τίθενται και στην κρίση του εκάστοτε συντονιστή αμάδας ο οποίος λόγω της γνώσης της περιοχής προσπαθεί να συμπληρώσει τα κενά του αρχικού σχεδιασμού.
Ο 6ος Πυροσβεστικός Σταθμός, στον οποίο υπαγόμαστε και έχουμε αγαστή συνεργασία και αμοιβαία εκτίμηση, πραγματοποιεί περιοδικά, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πολιτικής Προστασίας, εκπαιδεύσεις και πιστοποιήσεις για την αντιμετώπιση δασικών πυρκαγιών.
Υπάρχει δε άψογη συνεργασία με όλες τις όμορες ομάδες εθελοντών, πράγμα που μας επιτρέπει την πιο άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των συμβάντων».
Ο εξοπλισμός σας από που προέρχεται;
«Το κόστος του εξοπλισμού και λειτουργίας κάθε ομάδας είναι αρκετά υψηλό και εξαρτάται από τον αριθμό των μελών και των οχημάτων που διαθέτει. Ενδεικτικά ο εξοπλισμός ασφαλείας ενός εθελοντή που περιλαμβάνει κράνος, μάσκα, γυαλιά, στολή Nomex, γάντια, μπότες, φτάνει περίπου τα 800 ευρώ. Αυτά συνήθως καλύπτονται από δωρεές ανθρώπων που εκτιμούν το έργο και το χρόνο μας. Θα πρέπει να τονίσω ότι τουλάχιστον για τη δική μας ομάδα έχει συμβάλει πολύ και ο δήμος μας. Ο αντιδήμαρχος Αφιδνών αλλά και ο δήμαρχος Ωρωπού προσφέρουν πολλά πράγματα, όπως τα καύσιμα και τη συντήρηση των οχημάτων μας.
Επιπλέων οι ομάδες που ανήκουν στο μητρώο Πολίτικης Προστασίας καλύπτονται υγειονομικά από την γενική γραμματεία. Ενώ η ομάδα μας έχει την τύχη να είναι και ασφαλισμένη σε ιδιωτική εταιρεία, προσφορά ενός εκ των εθελοντών μας και έχει φυσικά και τις υπηρεσίες του τοπικού ιατρού. Ευτυχώς η ομάδα μας πάντα ενεργούσε με ασφάλεια και ουδέποτε έχει υπάρξει μέχρι σήμερα κάποιος σοβαρός τραυματισμός».
Τι είναι αυτό που σε έχει στιγματίσει μέσα από τη δράση της ομάδας;
«Κατά την διάρκεια των τριών ετών η ομάδα έχει λάβει μέρος σε περισσότερα από 60 συμβάντα και τουλάχιστον 150 σήματα. Αυτό που μου μένει είναι η αγάπη και το ενδιαφέρον των νέων παιδιών, τα οποία συμμετέχουν στην ομάδα και το θάρρος με το οποίο αντιμετώπισαν τις δύσκολες αυτές καταστάσεις. Η συνεργασία με τέτοιους ανθρώπους δεν πληρώνετε με τίποτα. Πέρα από την καταστροφική φωτιά του 2007 στην Πάρνηθα, του 2013 στην Βαρυμπόμπη, του 2015 στην Μαλακάσα, η πρόσφατη φωτιά στον Κάλαμο ήταν μια από τις δυσκολότερες. Το γεγονός ότι καίγονταν σπίτια και κινδύνευαν ανθρώπινες ζωές έκανε το συμβάν ακόμα δυσκολότερο. Δεν υπάρχει ποιο άσχημο συναίσθημα από το να σου ζητούν απεγνωσμένα βοήθεια οικογένειες και εσύ να μην μπορείς να τους βοηθήσεις όλους. Σε μεγάλο βαθμό η ανταπόκριση του κόσμου όμως είναι θετική. Σιγά, σιγά και μετά από συμβάντα στον τόπο μας όλο και περισσότεροι έρχονται κοντά στην ομάδα. Είναι αλήθεια αυτό που λένε ότι αν δεν σου συμβεί κάτι δύσκολα το αντιλαμβάνεσαι από την τηλεόραση.
Θα πρέπει όμως και οι κυβερνήσεις να κάνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες πρόληψης και να αναγνωρίσουν έμπρακτα το θετικό έργο των εθελοντικών ομάδων. Οι δε πολίτες θα πρέπει να προσέχουν τον φυσικό μας πλούτο και να φροντίζουν ατομικά να προφυλάσσουν τα σπίτια τους και τα δάση κάνοντας τις απαραίτητες γι’ αυτό εργασίες».
Ποιες είναι οι αντιδράσεις από το οικείο σου περιβάλλον;
«Πάντα όταν θυσιάζεις χρόνο μακριά από την οικογένεια σου δημιουργούνται εντάσεις. Όταν όμως η επιλογή της οικογένειας σου είναι να χαμογελά όταν γυρίζεις πίσω νικητής τότε η ανταμοιβή και η δύναμη που παίρνεις είναι τεράστια. Ακούγοντας τα παιδιά μου να λένε μπράβο μπαμπά για το καλό που κάνεις τότε συνεχίζω ποιο δυνατός. Κάθε φορά που κλείνω την πόρτα πίσω μου, ανταποκρινόμενος σε ένα συμβάν, κάνω τον σταυρό μου στην Παναγιά προκειμένου όλοι όσοι συμμετέχουμε να γυρίσουμε πίσω ασφαλείς και να μπορέσουμε να προλάβουμε την καταστροφή του τόπου μας».
Αν ανατρέξουμε στο λήμμα «εθελοντισμός» διαβάζουμε μεταξύ άλλων ότι «εθελοντισμός είναι η οργανωμένη προσφορά υπηρεσιών χωρίς την απαίτηση ανταλλάγματος». Στη σημερινή κοινωνία όμως, με τους ξέφρενους και αγχωτικούς ρυθμούς ζωής, του ατομικισμού, με τους ανάλγητους νόμους της αγοράς και της στυγνής οικονομικής συνδιαλλαγής, που οι ανθρώπινες σχέσεις χαρακτηρίζονται από πνεύμα αδιαφορίας και που η έννοια του ανθρωπισμού έχει δυστυχώς παραμεριστεί στην καρδιά και στο νου των σύγχρονων ανθρώπων, υπάρχει μεγαλύτερη ανταμοιβή από το χαμόγελο στα χείλη των συνανθρώπων μας που βοηθάμε;
Η ομάδα Αφιδνών είναι ανοικτή σε όποιον έχει τη θέληση να προσφέρει, αρκεί να περάσει την απαραίτητη εκπαίδευση. Ακόμα όμως κι αν δεν μπορείτε να προσφέρεται λίγο από τον προσωπικό σας χρόνο υπάρχουν πάντα ανάγκες για εξοπλισμό ώστε η ομάδα να δραστηριοποιείται με ασφάλεια. Για κάθε προσφορά σας μπορείτε να απευθύνεστε στην Κοινότητα Αφιδνών στα τηλέφωνα: 22950 22883, 698 784 4702, 698 023 7990.
Εμείς από τη μεριά μας οφείλουμε ένα τεράστιο ευχαριστώ σε αυτούς τους ανθρώπους και ευχόμαστε να επιχειρούν πάντα με ασφάλεια.
http://www.protothema.gr
